breathe

Its October 6, 2008.. malakas ang ulan.. dito ako sa training room.. nagbabantay ng nag-eexam.. nakikinig ng truly, madly, deeply ng savage garden..

Nag-iisip.. nag-iisip kung san nga ba tlga ako pupunta.. mejo nalilito n ksi ako.. nawawala ako sa career pathing ko..

Una, gusto ko maging engr.. hindi naman binigay skin..

Ngahanap ako ng trabaho.. nagging operator ako.. ilang buwan lng nakalipas.. trainer na ako.. ngaun? Kahit san ata ak omagpunta alang satisfaction.. y kya? I like what I am doing.. im learning to love it.. kso there comes a time na I just want to get out of this fucking job.. tulad lng ngaun.. parng gusto ko n xa iwan.. kaso by tomorrow.. or the next day.. gusto ko na namn sya..

Panu kaya magkaka-direksyon ang buhay ko.. lagi nlgn bang.. gigising ako sa umaga.. papasok sa trbaho.. aabutin ako ng gabi.. swertihin kung bayadan ang OT.. tapos.. tutulog.. tapos gigising ulet pra pumasok sa trabaho.. it’s a daily routine n samtyms.. prng gusto ko nlng magpahinga ng isang buong linggo.. un tipong.. pahinga lng tlga..

I am enjoying the company of my colleges here.. I treated them as one of my barkada.. my friends.. cguro they are one of the reason y ang hirap umalis.. parang college lang noh.. hanggang nagun.. we make sure that khit ganu ka-buzy ang sked.. magkikita kita kmi.. parang ganun din cla.. habang tumatagal.. tumatatag ang friendship na mahirap bitiwan..

I hope I could have this sort of direction.. what I want to be.. what I want to achieve.. who I want to be samday.. what I want 2.. 3.. 5 years from now.. because the only time I could say oim successful is that when I grow old.. im happy..